

Nin
beeraley ah ayaa lahaa dibi gaboobay.
Wuxuu kaloo lahaa
dameer.
Dibiga iyo dameerku
saxiibo bay ahaayeen.
Fiidkii ayaa dibigii
ku yiri dameerkii, “ Maanta aad baan u daalan ahay.”
Dibigii wuxuu ku yiri dameerkii, “ Ma nasan maanta.”
Dameerkii baa ku jawaabey,
“ Annigaa kaa shaqo badnaa.”
Maalintii labaad, dibigii
baa yiri, “
Maanta maalin xun bay ahayd.”
Dameer
baa yiri, “ Markaa beeralaydu yimaado, wax tiraa, “Moo!” Wuxuu ku ogalaan doonaa
inaad nasato.”
Subaxii danbe, dibigii
baa qayliyey, “Moo!”
Beeralaydii wuxuu dibigii u ogolaaday inuu nasto.
Beeralaydii wuxuu kaxeeyey
dameerkii si uu u soo xagaafo dhulka.
Dameerkii xoog buu maalintaas oo dhan u shaqeeyey.
Aad
buu u daalanaa markuu guriga ku soo laabtay.
"Beeralaydu wuxuu sheegay inuu ku gowracaayo si u u hilibkaaga u cuno. "
Dibigii baa yiri, " Berri waan shaqayn doonaa. Hadda waan fiican ahay. "

