ባለ ትልቅ ጭንቅላቱ ጉንዳን ጥሩ ገበሬ ነበር።

ከቤተሰቡ ጋር በመሬት ውስጥ ይኖር ነበር፡፡

በእርሻቸው ላይ በጣም ጠንክረው ይሰራሉ፡፡

የጉንዳን ቤተሰብ በጥሩ ሁኔታ ይኖሩ ነበር።

እርግብ የጉንዳን ጎረቤት ነበረች።

እርግብ ከቤተሰቦቿ ጋር በዛፍ ላይ ትኖር ነበር፡፡

እርግብና ቤተሰቧ አያርሱም ነበር።

ቀኑን ሙሉ ያርፋሉ።

እርግብ እና ቤተሰቧ በጣም ጥሩ ዘፋኞች ነበሩ።

"ምግብህን አካፍለን?" ስትል እርግብ ጉንዳንን ጠየቀችው።

"አይ! ሂጂና እረሺ!" ሲል መለሰ ጉንዳን።

እርግብ ወደ ታች በረረችና "ጉንዳን ንጉሥ ነው!" በማለት ትዘምር ጀመር፡፡

"ጉንዳን ንጉሥ ነው! ጉንዳን ንጉሥ ነው! ጉንዳን ንጉሥ ነው!"

ጉንዳን ይህን ዘፈን ወደደው።

ከበሉ በኋላ እርግብ እና ቤተሰቧ ወደ ዛፋቸው በረሩ።

በማግስቱ እርግብ ጉንዳን ላይ ተሳለቀች።

"ንጉሦች ትልቅ ጭንቅላት አላቸው እንዴ?" ብላ ሳቀችበት።

"አንቺ የማታመሰግኝና ሰነፍ ነሽ!" ስትል ጉንዳን አጉረመረመች።

"አዝናለሁ!" አለች እርግብ፡፡ ቀጥላም "ጉንዳን ንጉሥ ነው!" ስትል ዘፈነች፡፡