

Wayan aliishi katika kijiji kidogo kando ya bahari.
Watu wa hapo waliamini kwamba mtu anapokufa, yeye hurudi baharini.
Bahari ni mahali maalum ambapo mababu huishi.
Baba ya Wayan na babu yake walikuwa wavuvi. Wanaume wengi kijijini walikuwa wavuvi, na ilikuwa hivyo kila wakati.
Kila macheo, wanaume walikwenda kuvua samaki kwa kutumia mashua. Kila mawio, walirudi na boti zao zikiwa zimejaa samaki.
Wayan alijifunza kuvua samaki wakati kila kitu kilikuwa kinabadilika kwa wavuvi.
Kulikuwa na samaki wachache, na walikuwa wadogo kila mara.
Wakati mwingine, boti zilirudi bila kitu, ingawa walikuwa baharini siku nzima.
Fuo za bahari pia zilibadilika. Zilikuwa chafu wakati wote, na takataka za plastiki zilitupwa mchangani.
Wakati wa maji makuu, mawimbi yalisukuma plastiki ndani ya bahari.
Hatua kwa hatua, watu kijijini walianza kuugua. Hawakuweza kupona.
Siku moja, Wayan alipokuwa akivua samaki, dhoruba ilianza kuvuma. Akasongwa kwa mawimbi.
Kasa akamwokoa. "Mimi ni Bintang. Nitakusaidia, panda mgongoni kwangu," Kasa akasema.
"Labda unaweza kunisaidia. Babu yangu ni mgonjwa sana na hakuna anayejua la kufanya."
Bintang alimpeleka Wayan kwa babu yake. Kasa mzee alikuwa mgonjwa sana na alikuwa na shida ya kupumua.
Wayan aliona kitu cha ajabu kikitokezea kwenye pua la babu. Alisema, "Nitajaribu kukivuta kitu hiki, lakini itakuwa uchungu!"
Wayan alivuta na kuvuta. Babu alilia na kulia.
Hatimaye, jani la plastiki lililokuwa limekwama kwenye koo la babu lilitoka!
Babu alianza kupumua kwa urahisi zaidi. Bintang akamwambia Wayan, "Nitakupeleka kwa kasa wengine."
Walienda katika Hospitali iliyowahudumia Kasa. "Ni nini kilichotokea kwa kasa hawa?" Wayan aliuliza.
"Walikula mifuko ya plastiki wakidhani ni chakula. Sisi kasa hatuwezi kuona vizuri. Kwetu, mfuko wa plastiki unaonekana kama samaki," Bintang alieleza.
Akaendelea kumwambia, "Tunahitaji msaada wako. Tafadhali waambie watu wasitupe plastiki ardhini wala majini."
Wayan aliahidi kwamba angefanya alivyoweza kusaidia. Bintang alimrudisha ufuoni, kisha akaogelea na kwenda zake.
Wayan aligundua kuwa wanakijiji walihitaji kusafisha bahari na fuo.
Alikimbilia kwa wazee kuwaambia juu ya kasa.
Mkuu wa kijiji aliita mkutano na kila mtu akakusanyika kumsikiliza Wayan.
Wanakijiji walijadili shida hiyo kwa muda mrefu. Mwishowe, walikubaliana juu ya hatua muhimu za kuiokoa bahari yao na wanyama na mimea yake.
Watu walikubaliana kupiga marufuku majani ya plastiki, chupa za plastiki na mifuko ya plastiki.
Walikubaliana kutupa takataka zao kwenye mapipa ya takataka tu, na kuacha kuchoma na kuzika plastiki.
Waliamua kuacha kuvua hadi bahari itakapokuwa safi.
Mwishowe, bahari na fuo zilirudi jinsi zilivyokuwa kabla ya Wayan kuzaliwa.
Maji yalikuwa safi na yenye wingi wa uhai. Watu walikoma kuwa wagonjwa kutokana na kula samaki wagonjwa.
Wayan alijifunza kwamba bahari inapochafuliwa, sisi sote tunateseka. Inapokuwa safi, sote tunafurahi.

