Ito ay si rosa. Isang araw, pumunta siya sa napakagandang kagubatan. Doon, nakikita niya ang mga magagandang bulaklak at mga magagandang hayop.

Pero hindi niya pala alam na ang kagubatang iyon ay pinoprotektahan ng dalawang Enkanto.
At pinagbabawalan pala ang mga mortal na tao na pumunta sa loob nang kagubatang iyon.

" Bakit nandito ka rosa? Hindi ka pwedeng pumunta dito"
Sabi ng mga enkantong nag-aalala para kay rosa.
"Baka makita ka dito nang makapangyarihang Jaguar! Kinakain niyang lagat nang taong pumupunta sa kaniyang kaharian. "

"Alam mo bang Mabait na nilalang noong ang makapangyarihang jaguar?" sabi ng isang enkanto. "At alam mo din ba na Naging masungit siya at masama dahil sa ginawang kasamaan nang mga tao?" sabi ng ikalawang enkanto.

Bumaba si rosa sa puno na punong puno nga konsensiya
Sabi ni rosa:
"Ano ang pwedeng kong gawin para matulungan ko ang aking tanging tahanan?"

Sabi ng enkanto:
"Dapat, linisin mong mabuti ang iyon paligid at mahalin moa ng Ibinigay sa iyo ng Diyos."

Salamat sa pagpaalam mo sa akin na dapat Importanteng importante ang aking kapaligiran! Lumingon si rosa at wala na siya pala sa Mahiwagang kagubatan. At wala na pala ang kaniyang enkantong kaibigan.

Ang matutunan natin sa mensahe ng kwentong ito ay: dapat mahalin natin ang kalikasan na ibinigay nang Diyos sa atin.
Kasi ito lang ang tanging tirahan nating mga tao. At diyan na natapis ang ating kwento